-
1 admiratio
admīrātĭo, ōnis, f. [admiror].I.An admiring, admiration.—Absol.:II.tua divina virtus admirationis plus habet quam gloriae,
Cic. Marcell. 26:qui (plausus) non numquam ipsa admiratione compressus est,
id. Deiot. 34:perspicua admiratione declaratur,
id. Balb. 2; id. Off. 2, 10, 36.— More freq. with gen. of object:copiose sapienterque dicentis,
Cic. Off. 2, 14:si quid fuit in isto studio admirationis,
id. Mur. 25:admiratione afficiuntur ii,
id. ib. 2, 10:admiratio nonnulla in bestiis aquatilibus,
id. N. D. 2, 48, 124 al.:cuivis inicere admirationem sui,
Nep. Iph. 3:hominis admiratio,
Cic. Arch. 4:admiratio viri,
Liv. 9, 8; so id. 7, 34; Suet. Ner. 52 al.:in magna admiratione esse,
to be greatly admired, Plin. 36, 5, 10, § 32.—In plur.:haec sunt, quae admirationes in bonis oratoribus efficiunt,
Cic. de Or. 1, 33; so id. Brut. 84, 290; Vitr. 7, 13.—Wonder, surprise, astonishment (cf.:admiror, admirabilis): hoc mihi maximam admirationem movet,
Cic. Phil. 10, 2; so,habere,
id. Fam. 5, 12, 18:divitiarum,
id. Off. 2, 20; id. de Or. 2, 62; id. Or. 3 al.:admiratio ancipitis sententiae,
Liv. 21, 3:non sine admiratione,
Suet. Calig. 19; so Plin. 7, 12, 10, § 56; 16, 26, 44, § 107:ut admirationem faciam populo,
Vulg. Isa. 29, 14:miratus sum illam admiratione magna,
ib. Apoc. 17, 6.—Also with quod:(Decium) admiratio incessit, quod nec pugnam inirent, etc.,
Liv. 7, 34, 12. -
2 eia
I.An expression of joy or of pleased surprise.A.In admiring an object, ah! ah ha! indeed! Plaut. Rud. 2, 4, 8; id. Men. 2, 3, 30; Ter. Heaut. 5, 5, 19; 3, 2, 10.—B.In gentle remonstrance or persuasion, ah! come! heia, mea Juno, non decet te, etc., Plaut. Cas. 2, 3, 14; id. Truc. 4, 2, 8; id. Bacch. 4, 3, 16; 3, 3, 4; Ter. Eun. 5, 8, 35: heia quam ferocula est! Turp. ap. Non. p. 75, 30 (Rib. Fragm. Com. p. 98).—C.In strong affirmation, Plaut. Ps. 1, 3, 40; id. Bacch. 1, 1, 43;D.and so ironically: eia credo,
id. Capt. 5, 2, 9.—With vero, ironically, expressing amused doubt of what has been said, pshaw! Plaut. Ep. 2, 2, 77; id. Mil. 4, 4, 5; id. Rud. 2, 3, 9; Cic. Rep. 3, 5.—II.Of impatient exhortation, ho! quick! come on! Plaut. Most. 3, 1, 71; Plin. Ep. 4, 29; Verg. A. 9, 38; Hor. S. 1, 1, 18; 2, 6, 23;in the combination: eia age,
come then! up then! Verg. A. 4, 569; Stat. Ach. 2, 198; id. Silv. 1, 2, 266. -
3 miratrix
-
4 miror
mīror, ātus, 1 ( act. collat. form, v. miro), v. dep. a. and n. [Sanscr. smi, smile; Gr. meidaô; cf.: mirus, nimīrum], to wonder or marvel at, to be astonished or amazed at a thing; to admire; constr. with acc., acc. with inf., with quod, si, quā ratione, quid, unde, etc., with de, and poet.; in Greek constr. also aliquem alicujus rei (class.).(α).With acc.:(β).neglegentiam hominis,
Cic. Att. 10, 5, 59:illud jam mirari desino, quod ante mirabar,
id. de Or. 2, 14, 59:signa, tabulas pictas, vasa caelata,
Sall. C. 11, 6:praemia,
Verg. G. 3, 49:patrem,
to honor admiringly, Stat. S. 5, 2, 75:alia digna miratu,
of admiring wonder, Sen. Ep. 94, 56:mirari se,
to admire one's self, be in love with one's self, be vain, Cat. 22, 17.—With object-clause:(γ).si quis forte miratur, me ad accusandum descendere,
Cic. Div. in Caecil. 1, 1.—With quod:(δ).mirari se aiebat, quod non rideret haruspex, haruspicem cum vidisset,
Cic. Div. 2, 24, 51.—With si:(ε).idne tu miraris, si patrissat filius?
Plaut. Ps. 1, 5, 27: miror si, I should wonder, be surprised, if:miror, in illā superbiā et importunitate si quemquam amicum habere potuit,
Cic. Lael. 15, 54.—With rel.-clause:(ζ).ne miremini, quā ratione hic tantum potuerit,
Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134:ejus rei quae causa esset miratus,
Caes. B. G. 1, 32:miror, quid ex Piraeo abierit,
Ter. Eun. 2, 2, 59:satis mirari non possum, unde, etc.,
Cic. N. D. 1, 34, 95:si quis antea mirabatur, quid esset, quod, etc.,
id. Sest. 1.—With de:(η).de singulari impudentiā,
Cic. Verr. 2, 1, 2, § 6.—With cum: ne quis miretur, cum tam clare tonuerit, Pompon. ap. Non. 473, 3 (Com. Rel. v. 4 Rib.).—(θ).Poet. in Greek constr. (thaumazô tina tinos), aliquem alicujus rei:II.(te) justitiaene prius mirer belline laborum,
Verg. A. 11, 126.—Trop.A.To have a regard for:B.familiaritates... amantium nos amicorum et nostra mirantium,
Cic. Off. 2, 8, 30.—Of inanim. subjects ( poet.):(arbos) miraturque novas frondes et non sua poma,
Verg. G. 2, 82.—Hence, mīran-dus, a, um, P. a., wonderful, strange, singular (class.):in mirandam altitudinem depressum,
Cic. Verr. 2, 5, 27, § 68:mirandum in modum,
in a wonderful manner, id. Att. 9, 7, 3:cliens,
Juv. 10, 161:fides,
Stat. S. 1, 3, 20.— Neutr. absol.: mirandum est, unde, etc., the wonder is, etc., Juv. 10, 32.
См. также в других словарях:
Admiring — Ad*mir ing, a. Expressing admiration; as, an admiring glance. {Ad*mir ing*ly}, adv. Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
admiring — admiring; un·admiring; … English syllables
admiring — index favorable (expressing approval) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
admiring — [[t]ədma͟ɪ͟ərɪŋ[/t]] ADJ GRADED: usu ADJ n An admiring expression shows that you like or respect someone or something. → See also admire He cast her admiring glances all the way down the stairs... Within moments, he d attracted an admiring… … English dictionary
admiring — ad|mir|ing [ əd maırıŋ ] adjective full of admiration: an admiring glance a group of admiring fans ╾ ad|mir|ing|ly adverb … Usage of the words and phrases in modern English
admiring — UK [ədˈmaɪərɪŋ] / US [ədˈmaɪrɪŋ] adjective full of admiration an admiring glance a group of admiring fans Derived word: admiringly adverb … English dictionary
admiring — adj. showing or feeling admiration (an admiring follower; admiring glances). Derivatives: admiringly adv … Useful english dictionary
Admiring — Admire Ad*mire , v. t. [imp. & p. p. {Admired}; p. pr. & vb. n. {Admiring}.] [F. admirer, fr. L. admirari; ad + mirari to wonder, for smirari, akin to Gr. ? to smile, Skr. smi, and E. smile.] 1. To regard with wonder or astonishment; to view with … The Collaborative International Dictionary of English
admiring — admiringly, adv. /ad muyeur ing/, adj. displaying or feeling admiration: admiring looks. [1620 30; ADMIRE + ING2] * * * … Universalium
admiring — adj. Admiring is used with these nouns: ↑crowd, ↑glance … Collocations dictionary
admiring — ad|mir|ing [ədˈmaıərıŋ US ˈmaır ] adj [usually before noun] showing that you think someone or something is very impressive or attractive ▪ admiring glances >admiringly adv … Dictionary of contemporary English